Hond speurt naar Vliegend hert 

Scriptie

Het Vliegend hert is een bedreigde keversoort in Vlaanderen. Het in kaart brengen en beschermen van haar leefgebied vergt veel van wetenschappers. De redding blijkt echter in een klein hoekje te zitten, of eerder in een kleine neus. Ianthe Terpelle, bachelor in de Agro-en Biotechnologie (Odisee), leidde een hond op om larven van vliegende herten op te sporen…  

Lucan Cervus
Een mannelijk exemplaar van het Vliegend Hert  ©CC Orchi

Aan het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO) verricht wetenschapper Arno Thomaes reeds jaren onderzoek naar het Vliegend hert in Europa. De larven leven in de grond of in stukken rottend hout en eens volwassen zijn de kevers maar enkele weken per jaar zichtbaar. De soort is daarom zéér moeilijk te vinden. Thomaes: “De kevers komen maar drie tot zes weken per jaar naar boven. In die periode zijn ze enkel ’s avonds ongeveer een uur actief, op voorwaarde dat het niet té koud of regenachtig is. Dat maakt dat we amper zo'n 20 uur per jaar naar Vliegende herten kunnen zoeken.” 

Speurhond Pekkie 
Op een congres in Zwitserland in 2014 kwam Thomaes in contact met collega’s uit Italië die speurhonden inschakelen om de Juchtleerkever op te sporen. Terug in België zocht Thomaes naar partners om te bekijken of die methode ook voor het Vliegend hert haalbaar is. Na contact met Ellen Van Krunkelsven, bioloog en adviseur bij de dienst hondensteun van de Federale Politie, werd bij de Odisee Hogeschool aangeklopt waar Agro- en Biotechnologiestudente Ianthe Terpelle in het project stapte.

Een larve van de Lucanus Cervus (Vliegend hert)
Een larve van een Lucanus Cervus
 

Zij leidde haar eigen hond Pekkie op als ecologische speurhond om larven van de bedreigde keversoort op te sporen. “De trainingen waren zwaar en soms frustrerend, zowel voor mij als de hond”, vertelt ze, “maar het is uiteindelijk gelukt om de hond toch in de juiste richting te sturen.”  

Van koffie naar larve 
Ianthe trainde Pekkie op geurherkenning. Eerst met koffie, omwille van de sterke, specifieke geur en eens dat lukte met de levende larve van het Vliegend hert. Uiteindelijk leerde Pekkie de geur van de larve identificeren uit een opstelling van confituurpotten met vijf andere geuren (zie video).
 


“De larven vind je in het wild natuurlijk niet in een rij confituurpotten”, aldus Ianthe. ”De volgende stap was het vrij zoeken in de natuur. Eerst haalden we de opstelling met confituurpotten naar buiten, vervolgens werd de larve uit de opstelling gehaald en –ter bescherming in een thee-eitje- verstopt onder struiken, tussen houtblokken en in de grond. Pekkie slaagde de larve in 81% van de tests op te sporen.” 

Veelbelovend voor een amateur 
Het resultaat met Pekkie bewijst volgens Ianthe dat er veel potentieel zit in het project. Pekkie is namelijk een gezelschapshond, geen professioneel opgeleide speurhond. Ianthe adopteerde hem drie jaar geleden uit het asiel van Sint-Truiden. Hij is bovendien bijna negen jaar oud, een leeftijd waarop speurhonden bijna met pensioen gaan. Ianthe: “Professionele begeleiders zullen sneller betere resultaten bereiken met speciaal geselecteerde honden. Die speurhonden kunnen zeker bijdragen tot de instandhouding van de mooie kevers met het kenmerkende gewei.”     

Ianthe Terpelle doet met haar bachelorproef mee aan de Vlaamse Scriptieprijs. Stuur jouw scriptie in om kans te maken op 2.500 euro en een artikel in Metro. scriptieprijs.be/wedstrijd

Metro-artikel

Share this on: