Babbeldoe, samen communiceren over klaservaringen

Babbeldoe: samen communiceren over klaservaringen

Of de medialisering van het klassieke heen-en-weerschriftje…

"Vraag een kleuter wat hij op school gedaan heeft. De kans is groot dat hij zegt dat hij gespeeld heeft.” (Klasse voor Ouders, 2005, p.2) Deze quote uit Klasse voor Ouders (1995) – een tijdschrift uitgegeven door het Vlaams Ministerie van Onderwijs – is de aanzet voor een boeiend en leerrijk onderzoek over de communicatie tussen school en ouders, en meer specifiek over de kleuterbetrokkenheid bij dit communicatieproces. En wat blijkt? Ouders blijven op hun communicatieve honger zitten terwijl ze echt wel interesse hebben in wat hun kleuter doet op school en de kleuter zelf betrekt men zelden bij dit communicatieproces.

Huidige communicatievormen

Onderzoek wijst uit dat de schriftelijke communicatie tussen ouders en school vaak gebeurt met het heen-en-weerschriftje. Het heen-en-weerschriftje laat de ouders toe kennis te maken met het thema van de week, de laatste nieuwe aangeleerde gedichtjes en liedjes, en de aankomende activiteiten. Het bevat meestal ook een maandkalender. De kleuterleid(st)er vult dit schriftje individueel per kleuter in, wat het een zeer arbeidsintensief werk maakt. De kleuter zelf wordt hierbij niet betrokken. Gesprekken over de kleuter blijven meestal beperkt tot een kort woordje met de kleuterleid(st)er aan de schoolpoort, de begeleid(st)er van de kinderopvang of tot een oudercontact.

Onderzoeksvraag

In dit kader formuleerden we onze onderzoeksvraag waarbij we op zoek gaan naar het antwoord op de vraag hoe een medialisering van het heen-en-weerschriftje enerzijds minder belastend kan werken voor de kleuterleid(st)er en anderzijds ertoe kan bijdragen dat kleuters hun ouders meer vertellen over hun klaservaring.

Link met CMD

Het idee paste perfect in het gedachtegoed van een echte CMD’er, waarbij communicatie, medialering en design centraal staan.

Babbeldoe

Het onderzoeksproject werd Babbeldoe gedoopt. De naam bestaat uit twee delen: “babbel” en “doe” en verwijst naar de stimulans om kleuters meer te doen vertellen over hun klaservaring. In het logo van Babbeldoe zijn tekstballonnetjes verwerkt, die verwijzen naar de communicatie tussen kleuterleid(st)ers, ouders en kleuters. Bij de uitwerking van dit project staat een human-centered designaanpak centraal. Alle betrokken partijen – kleuterleid(st)ers, ouders en kleuters – worden actief betrokken in alle fases van het ontwerpproces.

Concept

Babbeldoe bestaat uit een programma met bijhorende weblog, die met elkaar verweven zijn door de onderlinge interactie. De keuze voor deze strategie is vooral ingegeven door het feit dat men een programma slechts één keer moet installeren op een klascomputer en dat men niet telkens opnieuw moet inloggen. Het heen-en weer karakter van Babbeldoe uit zich doordat de gegevens uit het programma, via een database, automatisch doorgestuurd naar de weblog en omgekeerd.

Babbeldoe biedt deels een alternatief voor de huidige functionaliteiten van het huidige heen-en-weerschriftje: aankondiging van activiteiten, oproepen om iets mee te brengen, gedichtjes en liedjes. Voor de kleuterleid(st)er ligt het accent op de gebruiksvriendelijkheid en het arbeidsextensief karakter van het programma. Dit wordt verder nog aangevuld met extra functies zoals een fotopuzzel, een vriendenpagina en een weekendtool. Hiermee kunnen de ouders, via de weblog, zelf foto’s toevoegen (met bijschrift) over hun weekendactiviteiten, die op hun beurt in de klas tijdens het vertelmoment getoond en besproken worden. De fotopuzzel stimuleert de kleuterbetrokkenheid doordat de kleuters zelf, of onder begeleiding van de kleuterleid(st)er, in de loop van de week foto’s nemen, die na een selectie in deze fotopuzzel geplaatst worden. De fotoselectie gebeurt in samenspraak met de kleuters op verschillende zelfgekozen momenten doorheen de week. Op het einde van de week publiceren we deze fotocollage op de weblog. Dit laat ouders toe om thuis, samen met de kleuters, de foto’s opnieuw te bekijken en er over te praten. Dit is ook de doelstelling van de vriendenpagina, opgebouwd volgens het vriendenboekprincipe. Bij de foto’s van de kleuters wordt vermeld wat de kleuter graag doet, wat hij graag eet, welk zijn lievelingsspeelgoed is enz.

Alternatieve navigatiemethode

Bij de verschillende usabilitytests bleek dat kleuters echt actief wilden meewerken met Babbeldoe. De traditionele navigatie met de computermuis lukte echter nog niet. Dit wordt ook bewezen door diverse wetenschappelijke studies. Daarom ontwierpen we een alternatieve navigatiemethode met behulp van een Image Recognition en Contour Analysis. In de praktijk komt dit erop neer dat kleuters een bepaald symbool van het programma uitkiezen en dit op een daarvoor speciaal voorziene plaat leggen, waarna het programma rechtstreeks naar het door hen gekozen onderdeel navigeert.

Wat met face-to-facecontacten?

Het programma met bijhorende weblog zijn geenszins een vervangmiddel voor de face-to-facegesprekken tussen ouders en school, maar wil een multimediale brug vormen tussen school, ouders en kleuters.

Eindresultaat

Inhoudelijk richt Babbeldoe zich dus op de communicatie tussen ouders en kleuterleid(st)er en betrekt het de kleuters actief in dit communicatieproces. Met behulp van de feedback van experten, kleuterleid(st)ers, ouders en kleuters en een combinatie van verschillende onderzoeksmethodes is Babbeldoe uitgegroeid tot een creatieve en arbeidsextensieve tool die door het juiste gebruik van technologie en media het communicatieproces tussen kleuters, ouders en school stimuleert en vereenvoudigt. Tel daarbij nog de ontelbare uitbreidingsmogelijkheden en Babbeldoe is meteen een meerwaarde binnen dit communicatieproces.

“Babbeldoe is eigenlijk een antwoord op de vraag die ik als kleuterjuf bij de jongste kleuters toch wel heel regelmatig te horen krijg van ouders: Ik zou zo graag eens een vlieg willen zijn in de klas, want als ik thuis iets vraag over school is het alleen maar; ik heb gespeeld!” (Coenen, 2012)

Bron: Kleuters leren van elkaar. (2005, april). Klasse voor Ouders (nr. 85), pp. 2-3.